Za pomocą doświadczeń i obserwacji klinicznych opracowali i podali trafne zasady rozwiązania Pieniążek i Iwanow. Pierwszy zalecał wycięcie struny wraz z częścią chrząstki nalewkowej, drugi – wycięcie całej nalewki. Jeśli postąpimy w myśl tych zasad, szczelina głośni, jaka pozostanie po całkowitym -wygojeniu się rany, będzie zwykle dostatecznie szeroka do oddychania, jeśli natomiast pozostawilibyśmy chrząstkę nalewkową nietkniętą i wycięli samą tylko strunę głosową, to stworzona w ten sposób szczelina głośni, początkowo dość szeroka, zwęzi się w końcu tak, że nie wystarczy do oddychania. W przypadkach ustawienia strun głosowych w przywiedzeniu w następstwie porażenia obu nerwów zwrotnych przychodzi z czasem do zwłóknień w przestrzeni międzvnalewkowej. Również przy tym mechanizmie zwężenia chrząstka nalewkowa ma ważne znaczenie. Przez podśluzówkowe uwolnienie jednej z chrząstek nalewkowych od tkanek otaczających, tak że chrząstka nalewkowa pozostaje tylko w łączności ze struną głosową, zyskujemy możność odpowiedniego przemieszczenia i umocowania chrząstki nalewkowej do chrząstki tarczykowej (King) lub też uwolnioną nalewkę można wyciąć. Zabieg ten pogarsza zwykle czystość i siłę głosu, pozwala jednak choremu uniknąć rurki tracheotomijnej. [więcej w: przegladarka skierowan na leczenie uzdrowiskowe, stomia pielęgnacja, vesicae urinariae ]
Tags: przegladarka skierowan na leczenie uzdrowiskowe, stomia pielęgnacja, vesicae urinariae